ξετρελ(λ)αίνω

(αόρ. (ε)ξετρέλ(λ)ανα, παθ. αόρ. (ε)ξετρελ(λ)άθηκα) 1. μετ. сводить с ума;

2. αμετ. , тж. ξετρελ(λ)αίνομαι — сходить с ума; — быть без ума;

είναι ξετρελλαμένος με το θέατρο он помешан на театре